Κρύσταλλοι / Ορυκτά

Κεχριμπάρι: Ο εκπρόσωπος της αιώνιας Σοφίας - Μυθολογία

Μυθολογία

To 600 περίπου π.Χ. Θαλής ο Μιλήσιος, ένας από τους επτά μεγάλους σοφούς της Αρχαιότητας, παρατήρησε ότι τρίβοντας το ήλεκτρο πάνω σε μάλλινο ρούχο, αυτό αποκτούσε την ικανότητα να έλκει επάνω του τρίχες, μικρά φτερά κτλ. Έτσι ο Θαλής, χωρίς να το υποψιάζεται έβαλε τα θεμέλια της μελέτης του φαινόμενου του ηλεκτρισμού, ο οποίος πήρε το όνομα του από το ήλεκτρο και χρειάστηκε να περάσουν γύρω στους είκοσι τέσσερις αιώνες για να κατασκευαστεί η πρώτη μηχανή παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος δια της τριβής.

Βρίσκεται μέσα σε στρώματα της Κατώτερης Ολιγόκαινης υποπεριόδου του Καινοζωικού Αιώνα. Εκτιμάται ιδιαίτερα και χρησιμοποιείται σαν κόσμημα από την Λίθινη Εποχή. Ήταν γνωστό στους ανθρώπους της Παλαιολιθικής Εποχής, στους Έλληνες και τους Ρωμαίους που το χρησιμοποιούσαν πολύ για κοσμήματα. Είναι ίσως η αρχαιότερη ουσία που έγινε αντικείμενο λατρείας. Χάντρες από κεχριμπάρι και περιδέραια έχουν βρεθεί σε τόπους ταφής που χρονολογούνται πίσω στο 8000 π.Χ.

Το κεχριμπάρι είναι γνωστό και ως: Hu Ρ'o, Nordic Gold, Τα Δάκρυα του Ήλιου, Wo Kuo, Amber, Ambar, Sung Chi, Hsiang ΡΌ, Rav, Τα Δάκρυα του Ηλιάδη, Agdsten, Fkhg, Harpaks, Northern Gold, Η Ψυχή της Τίγρης, Ambra, Kah Ruby, Captured Sunshine, Retinite, Yantar, Bernstein.

To κεχριμπάρι έχει πάρει το όνομα του από την αγγλική λέξη ambre, από την μεσαιωνική λατινική ambra που προέρχεται από την Αραβική anbar ambergris. Η διεθνής σύγχρονη ονομασία amber προέρχεται από την αραβική αυτή λέξη και δηλώνει αυτές ακριβώς τις παράξενες ηλεκτρικές του ιδιότητες. Βέβαια, σήμερα γνωρίζουμε ότι το ήλεκτρο δεν είναι το μόνο υλικό που με την τριβή αποκτά ηλεκτρικές ιδιότητες, είναι επίσης και το θειάφι, το γυαλί, η ρητίνη, η πορσελάνη κ.τ.λ., αλλά στην αρχαιότητα και μέχρι το Μεσαίωνα αυτό ήταν αρκετό για να δημιουργηθούν ένας σωρός θρύλοι και παραδόσεις για το ήλεκτρο, και θα αναφέρουμε μερικές.

Είναι μια ιερή πέτρα τόσο για τους Ινδιάνους της Αμερικής όσο και για τους Ινδιάνους της Ανατολής. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί κατά τις ιεροτελεστίες της φωτιάς των αρχαίων θεραπευτών των Φυλών. Το καίγανε και στον Μεσαίωνα σαν θυμίαμα για αρωματισμό και για να καθαρίσουν το περιβάλλον από την αρνητικότητα.

Στην αρχαία Κίνα πίστευαν ότι όταν πέθαινε μια τίγρη, η ψυχή της γινόταν κεχριμπάρι. Άλλες φορές σκάλιζαν το κεχριμπάρι σε σχήμα φαλλού για να φέρει γονιμότητα. Το κεχριμπάρι είναι ένα από τα πιο παλιά αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν για διακοσμητικά αντικείμενα.

Έχουν βρεθεί χάντρες και άλλα αντικείμενα σε τάφους ηλικίας πολλών χιλιάδων ετών. Οι σαμάνοι, οι δρυίδιδες και οι μάγισσες των Κελτών στην βόρεια Αγγλία φορούσαν περιδέραια από χάντρες κεχριμπαριού, για να προστατεύονται από τη μαγεία.

Έχει χρησιμοποιηθεί από τους αυτόχθονες ινδιάνους κατά της στειρότητας και για την τόνωση της γονιμότητας. Πολλά από τα πρώτα χαραγμένα έργα παρουσιάζουν ζώα που σχετίζονται με τη γονιμότητα όπως βατράχια, κουνέλια και ψάρια. Πολλές αρχαίες παραδόσεις συσχετίζουν το κεχριμπάρι με την συμπαντική ζωτική ενέργεια, ουσιαστικά η ζωή έχει πιαστεί μέσα του.

Παραδοσιακά, στους λαούς της Ασίας, υπήρχαν τα τέσσερα βασικά στοιχεία, η γη, ο αέρας, η φωτιά και το νερό, και ένα πέμπτο στοιχείο, το Ακάσα, το οποίο συμβόλιζε την αστρική ατμόσφαιρα, το εξωτερικό διάστημα και τη ζωική ενέργεια, τη δύναμη δηλαδή της ζωής μέσα στα όντα. Τα απολιθώματα λοιπόν που έχουν οργανική προέλευση, όπως είναι ο ξυλοοπάλιος (απολιθωμένο ξύλο), ο γαγάτης (jet), το μαργαριτάρι, το κεχριμπάρι, το κοράλλι και άλλα, συνδυάστηκαν άμεσα μ'αυτό το στοιχείο και θεωρήθηκαν ότι ασκούν άμεση επίδραση στα chakras, διαφορετική από εκείνη των ορυκτών που προέρχονται από ανόργανες ουσίες. Η ταλάντωση που παράγουν παρουσιάζει μεγαλύτερες ομοιότητες με την ταλάντωση των ζώντων οργανισμών, κατ' επέκταση και του ανθρώπου. Υπάρχει μια διαφοροποίηση σε ό,τι αφορά στα απολιθώματα που προέρχονται από ζώα και θαλασσινά όντα, όπως είναι το abalone, το κοράλλι, το ελεφαντόδοντο, το μαργαριτάρι κ.λ.π. από τα απολιθώματα φυτικής και ορυκτής προέλευσης, όπως είναι το κεχριμπάρι, ο γαγάτης, το απολιθωμένο ξύλο και μερικές φορές, το μάρμαρο, ο ασβεστόλιθος και ο οψιδιανός.

• Μαλαχίτης
• Κρύσταλλος Χαλαζίας